-
ECHOES BACK THE FRONTLINE
10.06.2016 - 26.06.2016
.
Virginia Ramirez & William Camilo G. Villamizar
.
In 2015 V and W met for a cup of coffee at the border of Venezuela and Colombia.
They had not seen each other for over a year since they parted from Brussels, a nomads-land and the home of their friendship, back to their countries of origin.
They traveled through their ‘homelands’ to their limits that coincidentally touch, abbreviating the distance.
Several months later this border was closed indefinitely.
No one knows when they will meet again.
This is the story of the journey towards their encounter. -
PLAY FIELD
14.05.2016 - 30.05.2016
Joris Perdieus.
In B32 bouwt Joris Perdieus aan zijn nieuwe installatie, getiteld 'Playfield'. Uitgangspunt is een akoestische sculptuur die tegelijk klankkast, antenne en geluidsbron is. Binnen de installatie nodigt Joris bevriende kunstenaars en muzikanten uit om een dialoog aan te gaan met de installatie en de ruimte.
Met performances van Meteor Musik & Joris Perdieus
.
.
-
Very little can be just right
In collaboration with DRAWING FRONT
26.03.2016 – 10.04.2016
Marco Gobbi & Thomas Hütten
.
Sommige mensen vinden potloden saai. Het is alleen maar grijs, zeggen ze dan. Maar wat voor grijs? Het grijs van de haren van je oma of het grijs van een dreigende lucht? Duw hard en je krijgt een bijna zwart dat glimt in het licht. Of je kan het papier aaien zonder enige kracht te zetten. Je ziet lijnen dun als wimperharen, alleen zichtbaar voor wie goed kijkt. Marco Gobbi en Thomas Hütten doen dat laatste. Hun werk bestaat niet uit spierkracht, maar uit ‘vrij weinig’. Niet uit verlegenheid of bescheidenheid. Maar omdat ze weten dat precisie gaat, over net genoeg doen. Echo’s van bladeren, een toevallige lijn en schaduwen van vroeger.
Thomas Hütten vult een wandelstok met houtskool en toont het ritme van zijn passen. Hij trekt lijnen met een gebroken lineaal. Beschildert honderden vellen met groen, bladervormen die hij alleen vanuit zijn ooghoek heeft gezien.
Marco Gobbi restaureert oude beelden. Niet het beeld zelf, maar de schaduw die ze werpen op de muur. Vlekken van fijn grafiet. Hij plaatst restjes van oude Venetiaanse villa’s terug in de muur, hopend dat deze fragmenten zich weer onderdeel voelen van iets groters.Veel zal er niet gezegd worden. Maar voor wie goed kan luisteren, zal het precies genoeg zijn.
.
Foto's: Myrthe Ingenhut
Tekst en organisatie: Joep Vossebeld
Dank aan: Drawing Centre Diepenheim
-
RAW
(tomorrow is another day again)06.03.2016 - 20.03.2016
Artists: Karin Peulen, Laura May Dobson, Emma van Roey, Csilla Horvath, Selma Hengeveld
.
5 people, brought together in the raw for almost a week
they never met before
they could have communicated but didn't
they just want to play with ideas and rough footage
the basic substances of this rawness will be used as an input to a process
rather than a definition
every day is a day again.
.Pictures: Karin Peulen, Thom Puckey
.
Apprentice/Masteris a project by Kunstpodium T
This exhibition was supported by MAFAD
.
-
Emanuel Riksen
12.02.2016 – 21.02.2016Kan je de horizon vastpakken? Je kan de horizon zien, je kan hem aanwijzen en fotograferen, maar vastpakken? De horizon wordt als vanzelfsprekend gezien, maar hij bestaat alleen binnen onze waarneming. Eigenlijk 'bestaat' het dus helemaal niet. Alles wat we zien, kunnen we alleen maar zien dankzij het samenspel van licht en schaduw. In B32 ontwikkelde Emanuel Riksen een nieuwe installatie. Weken van wiskundige berekeningen resulteerden in een paar lichtstralen die elkaar in de perfecte hoek raakten.
.
Foto's: Myrthe Ingenhut
Tekst: Emanuel Riksen
.
.