B32 Artspace ©

Built with Berta.me

  1. Trees Ruijs Sorority Weekend
    1–3 december

    De Trees Ruijs Sorority, geïnitieerd door Lukas Vonk, organiseerde het openbare programma 'Trees Ruijs Sorority Weekend'. Door middel van open en interactieve discussies hebben de kunstenaars zichzelf kunnen positioneren ten opzichte van het werk van Trees Ruijs. Met wat er tijdens het weekend is geleerd, zal de 'Sorority nadenken over hun volgende stappen om het werk van Trees Ruijs verder onder de aandacht te brengen.

    Als een figuur in de Nederlandse feministische schilderkunst, toont Trees Ruijs' autobiografische werk namelijk een persoonlijke kijk op verschillende cruciale historische gebeurtenissen en emancipatoire bewegingen, binnen de context van grote sociale veranderingen in Zuid-Limburg tijdens de jaren 60 en 70 van de vorige eeuw. Vanuit deze schilderijen gaan we tijdens het weekend in workshops, lezingen en performances in op vragen over feministische en koloniale geschiedenis en lichamelijke getuigenis.

    Hier bij kwamen vragen aan bod zoals:
    Welke rol speelt autobiografische kunst bij het vormgeven van de geschiedenis?

    Hoe kan de kijk van kunstenaars op historische gebeurtenissen zoals het feminisme van de tweede golf en het Nederlandse kolonialisme verschillen van hun oorspronkelijke context?

    Hoe getuigt het lichaam van trauma's uit het verleden en hoe kunnen die worden verbeeld?

    Workshops van: Lukas Vonk, JiYoung Yim, Annabel Quick, Lizzie Veldkamp, Karlijn van den Broek, Pip Greenaway
    Performances van: Marion Haguet, Naomi Maquiese, Minao Iguchi, Anja Abels
    Films van: Eyrún Úa, Ouiee Park, Tonya Perevozova, Ugo Woatzi, Haeun Na, Janina Totzauer, Gina Siliquini

    Het Trees Ruijs Sorority Weekend werd ondersteund door het Trees Ruijs Huijs

  2. house – toolkit

    Rosa Vrij lanceerde op 11 november de house – toolkit . Een voorlopig laatste werk binnen the house universe – een artistiek onderzoek waar Rosa sinds 2017 aan werkt.

    .

    "Ga op verkenning in je eigen huis. Hoe verhoud je je tot de ruimte om je heen? Wat maakt je huis je thuis? Bekijk het met nieuwe ogen met behulp van deze toolkit. Een mindfulness-oefening, creatieve uitlaatklep en ode aan de speelsheid in één.

    De toolkit is het resultaat van 30 huisbezoeken in Limburg. Met mijn koffertje vol materialen reisde ik van deur tot deur voor een privéworkshop. Ik bezocht bewoners van krakende huizen die al generaties in de familie zijn, tijdelijke, steriele verzorgingstehuizen, huizen waar de dozen nooit zijn uitgepakt, huizen waarvan afscheid werd genomen. Zo ontwikkelde ik een methode waarmee mensen hun relatie tot hun eigen huis kunnen onderzoeken. Met de toolkit kunnen mensen de workshop nu ook uitvoeren zonder mij."

    Naast de start van de verkoop van de toolkit, was er een expositie van de creaties en documentatie van deze workshops te zien.

     

    Dit project is geproduceerd door Odapark en VIA ZUID is coproducent. Met veel dank aan Prins Bernhard Cultuurfonds, GAVE fund en B32.

  3. Gravity

    Jo Frenken

    3 t/m 24 september

    Deze zomer was kunstenaar Jo Frenken te gast bij B32, de ruimte was twee maanden lang zijn werkplek, waarvan hij de uitkomsten presenteert tot eind september. Een project van Jo Frenken begint meestal in de vorm van een boek. Zijn fascinatie voor boeken heeft zich ontwikkeld gedurende de decennia dat hij als deelnemer en begeleider grafische technieken werkte aan de Jan van Eyck Academie. Tijdens zijn werkperiode in B32 vertaald hij zijn meest recente boek naar de ruimte van B32.

    --------------------------------------------



  4. Artware; onderzoek-atelier Kunst en Humanistiek

    februari–juni 2023, presentaties 23–25 juni 2023

    .

    Deelnemers aan deze derde editie van het onderzoek-atelier waren vijf studenten autonome beeldende kunst van het Maastricht Institute of Art: Alessio Faustini, Sarah Hartog, Jaane Kentrop, Anne van de Steeg en Dorothy Hendriks.

    Anders dan de eerste twee edities, die voornamelijk in en om het kloostercomplex van Hoogcruts hebben plaats gevonden (#5 en #12), voltrok het onderzoek-atelier zich deze keer op een aantal verschillende locaties. De eindpresentatie was te zien in de ruimte van het Maastrichtse kunstenaarsinitiatief B32, gevestigd in een voormalig schoolgebouw in de wijk Ravelijn. De Ravelijn is een wijk die in de jaren 1955-1956 als zogenaamde woonschool werd gebouwd en de heropvoeding van sociaal zwakke gezinnen tot doel had.

  5. Tuning in: Letters and Matter and Landscapes

    Marie Civikov, Noa Zuidervaart, Fedrik Vaessen, Iver Uhre Dahl und Karla Paredes K.

    30 april–21 mei 2023

    .

    "For six months we exchanged letters that offered us a common ground to build a body of work that is rendered from an extensive archive of thoughts, stories, interests, knowledge, emotions, beliefs and doubts. 

    So, what’s next for us? I made a machine do our work. “... nothing but horizontals, no brightness: colorless space and dead life”. Verb (used with object), land·scaped, land·scap·ing. But this book argues that this is old thinking.

    I’d rather think slow than not at all.

    To end this letter handwritten; I am very much looking forward to all we will experience, write and do. I am looking more and more forward to our next meeting. “... we will have this massive list of recommendations to consume!” Quickly off to the mailbox now.

     

    Much Love,

    Iver, Karla, Noa, Fedrik, Marie

     

    PPS: I drew Sigur and the dragon holding hands and being friends.

     

     

    Under the Master Apprentice Program of Kunstpodium T

  6. If I Could Tell You I Would Let You Know

    .

    Van 14.04 t/m 16.04 is er in B32 een presentatie te zien van fotografen Anke van Geffen, Grigoris Vourekas, Huub Meijers, Lex Borghans, Mirjam Barnasconi, Sven Kreisig en Wim Didderen, onder begeleiding van Romy Finke.

  7. IN BETWEEN

    17 maart 2023

    Op 17 maart openden 22 eerste jaar studenten van de opleiding Interdisciplinary Arts (iArts) aan de Maastricht Institute of Arts de expositie ‘IN BETWEEN’ naar aanleiding van hun artistic research naar verbinding van mensen, de hersenen en fashion. Hiervoor werkten zij samen met Museum Ghyslain, te Gent.

  8. Zijnen
    Een reflectie op het werk van Naomi Maquiese

    Naomi Maquiese focust zich tijdens haar residentie in B32 Artspace op een onderzoek naar haar basis. Haar “foundation”, zoals ze het zelf noemt. Wit, dat ze beschouwt als een vorm van neutraliteit, is een punt waar ze tijdens dit onderzoek altijd naar terug keert. Wit reflecteert voor haar namelijk een staat van zijn, een vorm die kan veranderen en groeien. Een zijn dat soms wordt ingekleurd of wordt vergeten, maar uiteindelijk altijd een basis vormt waar je naar kan terugkeren.

    Tijdens haar opleidingen Bachelor Vrije Kunst en de Master Printmaking aan PXL in Hasselt, merkte ze dat de mensen om haar heen geneigd zijn om dingen in te vullen. Niet alleen is het wit iets dat gauw ingekleurd wordt, ook is kleur zelf iets waar vaak een eigen interpretatie aan verbonden wordt. Volgens Maquiese is dit vergelijkbaar met de manier waarop mensen zichzelf inkleuren. Soms gebeurt dat bewust, om een eigen identiteit te vormen. Soms ook onbewust, zoals bij het hebben van een negatief of positief zelfbeeld.

    Het bewustwordingsproces rondom haar eigen negatieve zelfbeeld aan het eind van haar studie, kreeg vorm in haar afstudeerperformance. Het maken en uitvoeren hiervan was voor Naomi een manier om dat zelfbeeld bestaansrecht te kunnen geven, waarbij het als een “vertelling” met haar omgeving gedeeld kon worden. Figuren met witte kostuums genaamd Zijnen kregen de opdracht om zich te voeden met zwart. Het kunnen aanschouwen hoe een Zijn zichzelf voedt met zwart en deze kleur daardoor ook wordt, geeft de mogelijkheid om erop te reflecteren. Waar komt het zwart vandaan? Welke rol speelt de omgeving hierin? Wat gebeurt er als het voeden door blijft gaan? En is er de keus om dit niet meer te doen?

  9. Een aantal maanden later, nu in B32 Artspace, is het zwart niet meer per definitie representatief voor het negatieve. Zwart op wit blijft zich voordoen in Naomi’s werk, maar is voor haar meer een methode geworden die ze inzet om zich te focussen op vorm en vertelling. Heeft het zwart een plekje gekregen?

    Schetsen worden op de muren gezet met houtskool, in een snelheid die veel ruimte geeft voor impulsen en spontaniteit. Door er vervolgens afstand van te nemen en het beeld te bestuderen, kan ze zien welke lijnen haar aanspreken. Dit is het punt waarop ze terugkeert naar het wit. Wit is als een centraal punt waar Naomi zich omheen beweegt. Telkens keert de vraag terug wat het wit voor haar betekent. Het lijnwerk dat uit de schetsen onttrokken wordt, wordt met wit garen geborduurd op de – ook witte – kostuums voor de Zijnen voor haar volgende performance. Zo werkt Naomi laag voor laag aan haar “foundation”.

    Ze vergelijkt het met de serie Evermoor. Ze ziet zichzelf in zekere zin als een van de vrouwen uit dit verhaal, die voorspellingen deden door verhalen te borduren op een groot tapijt. In tegenstelling tot de uitverkorene, wiens gouden borduursels allemaal uitkwamen, zijn de voorspellingen van de andere vrouwen niet altijd een belofte voor de toekomst. Ook Naomi kan door te borduren, weven, breien en schetsen, gedachten en gevoelens omzetten in een verhaal. Een verhaal waarin ze vermoedens en verwachtingen kan vastleggen maar er juist ook controle over heeft en later weer dingen kan aanpassen. Deze gedachte heeft de aanleiding gegeven om tijdens haar residentie een nieuwe performance voor te bereiden, die getoond zal worden op 31 maart in Brussel, bij 2M3. Ook vindt Naomi in B32 de ruimte om te experimenteren met kleur. De grootste drempel is de angst dat de kleuren afleiden van het verhaal dat ze wilt vertellen, door de persoonlijke associaties die mensen ermee hebben. Kleur kan ook een vorm van ruis zijn die in de weg zit van impulsief te werk gaan. Toch durft ze tijdens deze residentie de uitdaging aan te gaan. Kan kleur een toevoeging zijn aan haar vertellingen? Zou het dan alsnog lukken om ondanks – of zelfs dankzij – andermans persoonlijke associaties, haar verhaal over te brengen?

    Maar het meest belangrijk is de vraag: moet wit altijd ingekleurd worden, of kan het ook wit blijven?

    Naomi Maquiese (2000) is geboren te Maastricht, met een Nederlands-Angolese nationaliteit. In 2022 studeerde zij in de vrije kunsten af met de discipline vrije grafiek, aan PXL in Hasselt. Haar praktijk bestaat voornamelijk uit performance en diverse textiel technieken. Haar residentie bij B32 Artspace loopt van januari tot maart 2023.

    Tekst: Lizzie Veldkamp